In Bodegraven is als experiment een Led-streep in de grond geplaatst. Voor een zebrapad, gekoppeld met het stoplicht, in de kleuren rood en groen. Voetgangers kunnen nu op hun smartphone blijven kijken, terwijl ze wachten. Dit nieuws kreeg niet alleen aandacht in Duitsland, waar Smombie (Smartphone zombie) het woord van het jaar werd, maar ook in Engeland, Frankrijk, Italië en zelfs America.
Bron: nos.nl
In het Filosofiemagazine van december stond een interview met ‘onthaastingsgoeroe’ Hartmut Rosa. Hij stelt dat de huidige versnelling kan leiden tot vervreemding, tot minder contact met de wereld voelen, met als mogelijk resultaat een burn-out. Hij doelt op de versnelling, waarmee de tijd wegtikt in relatie tot dat wat het oplevert: wat heb je gedaan in die tijd en wat heeft het je gebracht. Iets dat echte indruk maakt en je je lang herinnert is een ervaring. Als je vaak tijd verdrijft met dingen die niet zo veel betekenis hebben en waarvan het achteraf lijkt alsof het maar 5 minuten heeft geduurd, ook al was het een hele avond, dan gaat de tijd extra snel met een laag rendement. Rosa noemt dat een ‘kort-kortpatroon’ (een flow-ervaring in het moment, maar een gevoel van leegte achteraf) en stelt dat we door de huidige technologische versnelling (o.a. de smartphone), toe gaan naar een leven met steeds meer kort-kortpatronen.
Nu denk ik niet dat appen voor het stoplicht in Bodegraven tot een golf van burn-outs gaat leiden. Wachten duurt lang en appen doodt de tijd. Maar stel dat je voor het stoplicht niet appt, maar bewust om je heen kijkt? Wat doet dat met de kans op een vriendelijke open blik, op een echte smiley van een passant? Misschien krijg je wel een mooie glimlach die je je ’s avond nog herinnert.
